|
زبان سخن شما آنچه را در جای گفته نتوانستید انجا بگوید کاندید بهحمدالله کـــه سجــــادی وکــیل شـــــد هــــزاره زیــــر پــا ســید خجیل شـــــد وفــــــا از پـــیش سجــــادی ز دنبــــال بــه گـــوش خلــق عالم قال و قیل شـــد چنان از علم و حکمت میفزود حـــرف که روبــای زمــــانه همچو فیل شــــــد همی بست او بـــه توره بند زر سنـگ دو چشم بی رمق دریــــای نـیل شـــــد زدردوزخــــــم نـــاســــوز رعـــایــــــا چنان گفتی کــــه درمـــان درد سیل شد طبیبی بـــر ســـر بـــالـــین هــــر کس دوا آورده بــــا ذکــــر جــمیل شــــــد همــی رفتی به هر مکتب چو واعــظ پی دست آوری رای گردو کیــل شــد ز شیرین و جــــان گفتـــن ای دوست دهـــان خلـق شیـــرین بی دلیــل شـــد بیا ای محتسب یــــک سنجش اریــــم چنــــان از نقـــطه ایــن فــیل قیـل شد کـــنون کــه کام در دست طبیب است وعیـــدو وعـــده هـــا از چه قبیل شـد بـــــــنای بنـــــــد زرسنــگ آب دارد ویــــاآن قیـــل وقــــال بـامضمعل شد تمــام درد درجـــان جــای بــرجـــای دوای درد دل از چــــــه قلیـــل شــــد بـــــنا هـــــــای شـــــکوهمــند کلینیک بـــــه قبــــرســــتان تاریخ زیر گل شد از آن پوف و پتاق روز کــانـــدیــــــــد کدامش یک در عمل ای دل شکیل شـد پـــدیـــد است سال نیکـــو از بهـــارش ندیدم روز خوب عمـرم چهـــل شـــــد وکیلان تا به کــــرسی لنگــــر انداخت معاش کــــافی را خـــواهــان ز دل شد زمـــوتــــر کـــوچ و فرنیچر هوس ها کمــودو شــــاور و کــــاخ جلیل شـــــد بشر دوست هرچه گفت از حال مسکین ولی بیچاره گک هر جـــا ذلـــیل شـــــد نـــدای حق انــــالحق هــــر که گــــفتا زتهمت ها گــــران بــــار سقیل شــــد غــــلام و مـــزدورو مامور خوشخوی ولی آزادگان یــک یــک سجـــیل شـــد گــــرفتـــار چنین شــــورا و مــــجلس خجــــل در گـــــوشه مردان اصیل شد
اشعار انقلابی در وصف وزیر دفاع کشور ازخواب گران برخیز ای رهبـــرجنـــــگ آخـــر درکـــاوچ مکــــــن خــرخـــرمــــانند پلنگ آخــر غـــلطیدن فـــرنیــــــچر زین پهـــلوبه آن پهـــول صــــــــد فــاژه وخــــم یازه دردوردلنــگ آخـــر عــــزم سفــــــردولت تــا حــــجره حمــام اســت بـــرخیز وغـــیرت کـــن، کـن شانه تفنگ آخـــر ازمــدرسه دیــوبنــــــد پتکی به ســــرش سمـبول چپلی په پشو راغی بــــا واسکت تـــنگ آخـــــر درپیش دوچشــــــــمانت درخـــاک نــــیاکــــانت ازارگ کمین گــــاهی، گـــاهی دهــــمزنـگ آخر بـــرخــــیز وغیرت کن از کــاخ بــــیا بــــیرون یک گــــزمه بزن استـــر درکشـــور لنگ آخـر دینـدار شــده کافــــر پیچه به ســـرش بـــــمبول درپیچش دستارش نـــیرنـــگ وفــــــرنگ اخــر بــرخیــز وغیرت کـــن، درزه کمــــان بگـــزار ازشست رهــــــا بنمای یک تیـــــر خدنگ آخــر شایـــد کـــــه هــــدف باشد حلقـــــــوم ابوهــمار آزاد شـــــود کشـــور از سلطه جنــــگ اخـــــر درمجلس لوی جرگــه رای فزون بـــــه بــــــه بازی به چه منوال است رنگ از پی رنگ آخر حله که پکول والــــــه در بام کلـــوخ انـــداخت ازبهـــردفـــاعی خاک بــــرگیر تــــوسنگ آخر چشمان تــــو بـــردالـــــر لب بــــرلب پیمـــانه پامـــال شـــود کشور ای مـــایـــه ننگ اخـــــر آخیر شــده این جــاوید از کار کـــــــــلان استر پامــــــــال شده این مردم از دست تفنگ آخـــر
برو چـــــون مــرا دیدی بعشقت مبتلا، رفتی بــرو چـــون بـــدانستی که میخواستم ترا رفتی برو هــرچـه گفتم من نیگوئی ترک مـا گفتی بگو هـــرچـــه کـــردم التماس و اتجــاه رفتی برو پشت پـــــا بر عهد و بر پیمان زدی وزپیش مــا راست ســوی خصم کجــــرفتار مـا رفتی برو گــــر بسوی مـدعی رفتی چه غم یا سوی غیر از بــرمـــا چــونــکه رفتی هـر کجا رفتی بـرو بــار دیــگـــرنزد ما گــر آمـدی خوش آمدی ور دو بـــاره نیــز رفتی خوش بجـــا رفتی برو نه خــدا حافظ بمن گفتی و نه کـــردی وداع وز بـــرم بیگانـــه وار ای آشـنــا رفتی بــــرو جــاوید ی خود را به این زودی چـرا بردی زیاد ورنـــه خـــود دانی نمیگویــم چــــرا رفتی بـرو
من از تبار مهرم از سرزمین باران
از خاندان پاییز از فصل برگریزان
من وارث خزانم از جنس ناب رویا
از نسل باد و برگم همرنگ موج دریا
من از نژاد ابرم سرشارم از ترانه
دارم ز قاصدکها پیغام و صد نشانه
من زاده ی خروشم کوهم به وقت طوفان
هم بغض آفتابم هم نغمه ی بهاران
من زادگاه شعرم شوری به سینه دارم
از عشق می نویسم شعر است کوله بارم
من از دیار نورم چون شعله گرم و سوزان
خورشید می تراود از مهرماه تابان
همیشه برای شما مینویسم با نظر های مثبت شما میتوانیم چهره این وبلاک را تغیر بدهیم اشعار کاملان حقیقی مطابق به درد این مردم غم دیده فقط برای درد این وطن که در دلهای شما عزیزان وجود دارد نوشته شده تا باشد شما دوستان غرق عشق بر وطن نظر بدهید و اشعار تان را با دریافت عضویت در این وبلاک برای عزیزان تان به نشر بسپارید
وزارت خانه بنازم آنکه عضو، چــــک و چـــور ه به مـــامور خوب و با مدیر چی جوره بــــرایش هــــر رژیمی ایــــــده آلـــــــه و بــــــا هـــــر دیدگاهی اهـــــل حـــــاله بـــــــرای یـــک معین و بی ســواد زور رئیس می رقصه و با تــــار و تمبــــور بـــــــرای دولت جمهــور و غم خــــوار رژیــــم طــــالیبــــــانی را طرفـــــــــدار مـــــــــثال دایـــــــه ء ،بــــهتر زمــــادر میشه از طــــــالبان هــــم گــــاهی بدتــر زمــــــانی ضــــد اصـــــــلاحـــات میشه و گاهی بــــــــــا چپی هــا قــــــوم خیشه دموکرات و آنارشیست و چــپ و راست هــــــوار داره خــــلاصه بی کم و کاست اصـــــولاً با سی آی اه هــــــــــا رفیقــــه ز پول و زور قــــــدرت چـــــــــاق چــاقه همیشه نــــان به نــــــرخ روز خــــورده نمیدانـــم ازین خــــوردن چی بــــــــــرده دهان چــــــــون اندکی بشتر شریــــــــــنه شــــــــرینه او همیشه چــــــرپ و چیـله به صبــــــــــحی او طـــــرفدار فـــــــلانی به شب بــــــا غیر مشغولی تـــبـــــــــــاهی اگــــــــــــر جاوید هــــــم آید سری کــــــار میشـــــه او را غـــــــلام کفــــــش بــــردار jaweed.hooman@facebook.com
جمهوری افغانستان بنازم آنکه عضو، چک و چـــور ه به مردم خوب و با ملت چی جوره برایش هر رژیمی ایــــــده آلـــــــه و با هـــــر دیدگاهی اهـــــل حـــــاله بـــــــرای پاکستان و طالب کـــــور می رقصه با نواری تــــار و تمبور بـــــــرای دولت جمهور و غم خوار رژیــــم طــــالیبانی را طرفـــــــــدار مـــــــــثال دایه ء ،بــــهتر زمــــادر میشه از طــــــالبان هم گاهی بدتر زمــــــانی ضد اصلاحـــات میشه و گاهی بــــــــــا چپی ها قــــــوم خیشه دموکرات و آنارشیست و چپ و راست هــــــوار داره خلاصه بی کم و کاست اصـــــولاً با سی آی اه هــــــــــا رفیقه
ز پول و زور قدرت چـــــــــاق چــاقه همیشه نان به نــــــرخ روز خــــورده نمیدانـــم ازین خــــوردن چی بـــــرده دهان چــــــــون اندکی زیــــــر سبیله سبیــــل او همیشه چــــــرپ و چیـله به صبحی او طـــــرفدار فـــــــلانی به شب بــــــا غیر مشغولی تـــباهی اگر جاوید هــــــم آید سری کــــــار میشه او را غـــــــلام کفش بــــردار
حقیقت عشق
زمان چه به سرعت می گذرد!
هر روز در گذر لحظه ها و خاطره ها به این می اندیشم که خوشبختی چه چیز جز این می تواند باشد؟
چه چیز جز لبخند عاشقانه ی تو؟؟؟
شیرینی لبخندت، حرارت نگاهت و استقامت شانه هایت که آرامش لحظه های دلتنگی من است!
و این حقیقت خوشبختیست!
تا همیشه می خوانمت...
تو که معنای عشقی!
هر سال که می گذرد دلبسته تر از پیش جام عشق را از دستان تو بر می گیرم و می نوشم!
می خواهم تا زنده ام سایبانم باشی!
می خواهم تا توان سخن گفتنم هست، هر سال در چنین روزی در چشمهایت بنگرم و با لبخند بوسه بارانت کنم و احساسم را در پوششی از نور در شادمانی روز میلادت به تو هدیه کنم!
با من بمان که دلیل بودن منی...
همسفرم...
همسرم...
...
چون نیست حقیقت و یقین اندر دست
نتوان به امید شک همه عمر نشست
هان تا ننهیم جام می از کف دست
در بی خبری مرد چه هشیار و چه مست
***
در لوح نشان بودنی ها بودست
پیوسته قلم ز نیک و بد فرسودست
در روز ازل هرآنچه بایست نوشت
غم خوردن و کوشیدن ما بیهودست
***
جامی است که عقل آفرین میزندش
صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف
می‌سازد و باز بر زمین میزندش
***
این کوزه چو من عاشق زاری بودست
در بند سر زلف نگاری بودست
این دست که بر گردن آن می بینی
دستیست که بر گردن یاری بودست
***
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
***
از آمدنم نبود گردون را سود
وز رفتن من جلال و جاهش نفزود
وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود
کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود
***
شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی هر لحظه به دام دگری دل بستی گفتا شیخ تو آنچه گویی هستم آیا تو چنان که می نمایی هستی؟ *** ای صاحب فتوا زتو پرکارتریم با این همه مستی زتو هوشیارتریم تو خون کسان خوری و ما خون رزان انصاف بده کدام خونخوارتریم؟ درباره وبلاگ  سلام دوستان من این وبلاگ را تقدیم میکنم به شما و پروانه عزیزم با اینکه او اصلا هیچی از نوشته های من را درک نمیکنه ولی من عاشقانه برای او مینویسم عزیزانم امیدوارم روزی همه ی نوشته هام را که با تمام وجودم برایت نوشتم بخونی و بدانی که چقدر دوستت داشتم.....من از قصه زندگی ام نمی ترسم من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم. ای بهار زندگی ام اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد برگرد باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده. بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم بدان که قلب من هم شکسته بدان که روحم از همه دردها خسته شده. این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد. بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام آخرین مطالب نويسندگان موضوعات 
پيوندها
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
